สภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2549 เป็นสภาที่ตั้งขึ้นเพื่อทำหน้าที่ของสภาผู้แทนราษฎร วุฒิสภา และรัฐสภา ตามมาตรา 5 ของ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2549 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งผู้ดำรงตำแหน่งสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ จำนวน 242 คน เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2549 โดยพลเอก สนธิ บุญยรัตกลิน ประธานคณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ เป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการใน พ.ศ. 2550 สื่อมวลชนประจำรัฐสภาได้ตั้งฉายาสภานี้ว่า "ขัน-ที สีเขียว" เพราะสมาชิกได้รับการคัดสรรโดยคณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ (คมช.) ให้เข้ามาใช้อำนาจนิติบัญญัติ สมาชิกส่วนใหญ่มาจากข้าราชการทหาร ข้าราชการประจำ และอดีตข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ จนถูกมองว่าเป็นสภา "สีเขียว" สภานิติบัญญัติแห่งชาติชุดนี้ออกกฎหมายที่เอื้อประโยชน์ให้กับ คมช. และเพิ่มอำนาจทหารหลายฉบับ โดยเฉพาะร่างพระราชบัญญัติการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร โดยไม่สนใจเสียงคัดค้านอย่างหนักจากองค์กรภาคสังคม และอนุมัติกฎหมาย 70 ฉบับภายในเวลาเพียง 3 วัน ซึ่งแสดงให้เห็นว่า สนช. เปรียบได้กับ "นกเขา" เมื่อเจ้าของดีดนิ้วก็พร้อม "ขัน" ตอบรับตามสัญชาตญาณทันที[1]